۲۵میلیون نفر از مردم ایران یا چاق هستند یا اضافه وزن دارند؛ این یعنی بیش از ۳۰درصد از ایرانی‌ها در معرض بیماری‌های قلبی- عروقی، دیابت یا مرگ‌ومیر ناشی از آنها قرار دارند و باید برای آب کردن چربی‌های اضافه‌شان فکری کنند.
تعداد زیادی از آن ۷۰درصد باقی مانده هم به‌خاطر پشت میز‌نشینی و کم شدن فعالیت‌های روزمره‌شان با چاقی موضعی و شکم‌های برآمده و پهلوهای بیرون زده درگیرند. با این حساب عجیب نیست که چاقی مفرط را اپیدمی این سال‌ها بدانیم.
آیا برای لاغرشدن و خلاصی از چربی‌های اضافه شکم و لاغری موضعی راه میانبری هم وجود دارد؟
1- رژیمی برای لاغری موضعی وجود دارد؟
چاقی موضعی شاید از برخی جهات از چاقی عمومی سخت‌تر باشد چون اگر رژیم بگیرید همه جای بدنتان لاغر می‌شود و اگر ورزش کنید، نمی‌توانید به سرعت به جواب برسید. اینجاست که خیلی‌ها به فکر رژیم‌هایی برای لاغری موضعی می‌افتند تا بدون آنکه صورتشان لاغر شود، بتوانند برخی اعضای بدنشان را لاغر کنند. اما باید گفت که در دنیا چنین رژیم هوشمندی کشف نشده و تنها راه تغییر حجم چربی بدنتان، تغییر عادت غذایی و لاغری کلی بدن است.
وقتی انرژی دریافتی شما بیش از نیازتان باشد، این انرژی به‌صورت بافت چربی درمی‌آید و در بدن ذخیره می‌شود. جایی که چربی‌ها برای ذخیره شدن انتخاب می‌کنند، معمولا شکم، پهلو و ران‌ها هستند و ژنتیک بدن شما تعیین می‌کند که چربی‌ها در کجا ذخیره شوند. برخی، این چربی را در بالاتنه و بخش میانی بدن ذخیره می‌کنند و شبیه به سیب می‌شوند و برخی در پایین تنه و ران ذخیره می‌کنند و فرمی پیدا می‌کنند که شبیه به گلابی است. اگر می‌خواهید از شر این چربی‌ها خلاص شوید، باید به اندازه نیازتان انرژی دریافت کنید و اگر روزی بیشتر از نیازتان انرژی گرفتید، با تحرک و ورزش این مازاد انرژی را بسوزانید.
برای آنکه بتوانید وزن اضافی‌تان را کم کنید، باید رژیمی سالم و منطقی در پیش بگیرید. در چنین رژیمی، چربی‌های اشباع شده مثل روغن نباتی جامد، کره و چربی گوشت به مقدار خیلی کم وجود دارد، فست فود حذف شده و تنقلاتی با کالری بالا مطلقا وجود ندارد. در عوض، تا می‌توانید باید میوه‌های کم‌کالری، سبزیجات، لبنیات کم چرب، حبوبات، پروتئین گیاهی و حیوانی میل کنید.در کنار این رژیم باید به‌طور منظم و مداوم، فعالیت بدنی داشته باشید؛ مثلا روزی ۴۵ دقیقه تا یک ساعت پیاده‌روی کنید.
2- جراحی برای لاغری موضعی جواب می‌دهد؟
هر قدر مدت بیشتری از تجمع چربی‌ها در بدن شما بگذرد، از بین بردن آنها سخت‌تر می‌شود. در این صورت، ممکن است رژیم سالم و ورزش مناسب انجام دهید اما شاهد آب شدن بقیه قسمت‌های بدنتان به جز شکم یا ران‌ها باشید. دلیلش آن است که چربی‌های قدیمی بدن شما، تبدیل به چربی‌های خارج از دسترس شده‌اند و پیوندهای بین آنها به سادگی شکسته نمی‌شود.
در این شرایط، استمرار فعالیت بدنی می‌تواند کم‌کم این چربی‌ها را هم وادار به آب شدن کند. درباره این چربی‌ها گاهی اوقات متخصصان روش‌های لیزر یا رادیوتراپی را توصیه می‌کنند که به شکسته شدن چربی‌ها کمک می‌کنند اما پای جراحی در میان نیست و فقط چربی‌های دور از دسترس به چربی‌های آب‌شونده تبدیل می‌شوند. درباره استفاده از این تکنیک‌ها فقط متخصص می‌تواند نظر بدهد. اما خیلی‌ها هم هستند که ترجیح می‌دهند به جای رژیم و ورزش سراغ جراحی بروند.
لیپوساکشن یک روش جراحی رایج در کاهش چربی‌های بدن است که عموما برای چربی‌های دور از دسترس به‌کار می‌رود. در این روش، چربی‌های اضافی بدن با عمل جراحی خارج می‌شوند اما این روش زیبایی، به هیچ عنوان یک درمان همیشگی و قطعی نیست و اتفاقا دردسرهایی هم دارد. مثلا اگر قبلا شاهد تجمع بافت یک دست چربی‌ها در این ناحیه بودید، بعد از لیپوساکشن چون بافت‌های چربی بدنتان دستکاری شده، چربی‌ها به شکل ناهموار در بدنتان تجمع می‌یابند چون محوطه‌ای تونل مانند زیر بافت ایجاد می‌شود که شکل لایه اولیه پوست را ناهموار می‌کند. از طرف دیگر مثل هر عمل جراحی دیگری لیپوساکشن هم خطراتی دارد که شامل عفونت، خونریزی‌های ناخواسته و آمبولی چربی زیر پوست است.
تکنیک‌های جراحی دیگر مثل لیزر لیپولیز (تخریب بافت چربی با لیزر) هم به همین شیوه، جزو روش‌های موقتی و ناپایدار لاغری به‌حساب می‌آیند و البته ضررهای لیپوساکشن را هم دارند.