علامه مجلسی با سند معتبر از حضرت صادق (علیه السلام) نقل می کند که زنی به نام عفراء از جنی ها به حضور پیامبر می آمد و از فرمایشات آن حضرت استفاده می کرد، و جنی های صالح را می آورد و با دست پیامبر به اسلام مشرف می شدند.
اتفاقاً چند روزی این زن از محضر حضرت غایب شد، آن بزرگوار از جبرییل پرسید، جبرییل پاسخ داد که ایشان خواهری در جای دور دارد که به زیارت او رفته است. پیامبر این عمل را تحسین کرد و فرمود:
طوبی للمتحابین فی الله.
خداوند تبارک و تعالی در بهشت هفتاد هزار قصر از یاقوت سرخ خلق کرده و هر قصری هفتاد هزار اتاق دارد برای کسانی که به جهت رضای الهی به دیدن هم می روند و همدیگر را برای خدا دوست دارند.
وقتی که عفراء آمد حضرت فرمود: آیا در این سفر چیزی که تو را به تعجب آورد دیدی؟
عرض کرد: ابلیس را در کنار دریای اخضر دیدم که روی سنگ و صخره سفیدی نشسته بود و دستهایش را به سوی آسمان بلند کرده، می گفت، خدایا در اثر نافرمانی جایگاه مرا جهنم قرار دادی، اما تو را قسم می دهم به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین، مرا از جهنم خلاصم کن و با آنها محشور گردان. من سؤال کردم: ای حارث این نامها که شفیع قرار می دهی چه کسانی هستند؟
گفت: این نامها را من در بهشت دیدم، هفت هزار سال قبل از خلقت آدم، خداوند با قلم قدرت در ساق عرش نوشته بود، لذا می دانم اینها مقرب ترین مخلوقات الهی می باشند، و اگر به خدا قسم داده شود به خاطر این بزرگواران تمام اهل زمین را می بخشد.(61)