خدماتی

پیشگامان پیشرفت

خدماتی

پیشگامان پیشرفت

جمهوری ارمنستان Republic of Armenia

 

با 29800 کیلومتر مربع مساحت، در جنوب غربی منطقه قفقاز و با کمی فاصله از سواحل جنوب شرقی دریای سیاه واقع شده و همچون کمربندی بین مرزهای جمهوری اسلامی ایران از یک سو و جمهوریهای آذربایجان و گرجستان از سوی دیگر گسترده شده است.

این کشور از جنوب با جمهوری اسلامی ایران، از جنوب غربی با جمهوری خود مختار نخجوان، از غرب با ترکیه و از شمال با گرجستان و از شرق با جمهوری آذربایجان مرز مشترک دارد.

 

کشور و تور ارمنستان کوهستانی است که در شمال فلات ایران، در غرب فلات ارمنستان و جنوب سلسله جبال قفقاز واقع شده است.

 

ارتفاع میانگین کشور ارمنستان از سطح دریا 1800 متر است و تنها 10 درصد شهر های ارمنستان کمتر از 1000 متر ارتفاع دارند.

 

بلندترین قله ارمنستان آراگاتس (Aragatz) است که در شمال غرب این جمهوری واقع است و 4090 متر ارتفاع دارد.

 

 

 

 

 مهمترین دریاچه کشور ارمنستان دریاچه سوان (Sevan)، در شرق این کشور واقع شده است و نقش بسیار چشمگیری در اکوسیستم منطقه ایفا می کند و چون در ارتفاع 1924 متری از سطح دریا قرار گرفته است، یکی از مرتفع ترین دریاچه های آب شیرین بزرگ جهان است.

 

با توجه به کوهستانی بودن این کشور رودهای ارمنستان اکثرا کوتاه و دارای جریان بسیار سریع هستند.

 اکثر رودهای ارمنستان از طریق رود ارس یا رودهای کورا یا آخوریان به دریای خزر سرازیر می شوند.

مهمترین رود های ارمنستان عبارتند از رود کورا (Kura) که از گرجستان سرچشمه می گیرد و به خزر می ریزد، رود آخوریان (Akhurian) که در مرزهای ارمنستان با ترکیه قرار دارد

 رود هرازدان (Hrazdan) که از شهر ایروان می گذرد، رود آرپا (Arpa) که به دریاچه سوان وصل می شود، رود وروتان (Vorotan) در جنوب این کشور مناظر دیدنی در تور ارمنستان ایجاد کرده.

 

 رودهای این کشور اگرچه می توانند به عنوان منبع خوبی برای تامین انرژی الکتریسته و آب مصرفی کشور به کار روند، ولی به واسطه وجود آبشارها، سرعت زیاد آب جاری و پهنای کم آنها قابل کشتیرانی ندارند.

 

 

شرایط عکاسی

 در آتلیه عکاسی ابتدا مدل را روی صندلی قرار داده و به سمت نور اصلی بچرخانید، در چنین حالتی تقریبا شانه­ها در زاویه 45 درجه نسبت به دوربین قرار خواهند گرفت و سر مقابل دوربین قرار می­گیرد.

سپس نور بالا سر را روشن کرده و از مقابل به سوژه با دقت  نگاه کنید نور بالاسر نباید به صورت و بینی برخورد کند، چون باعث ایجاد تخریب و در نهایت تغییر در فرم صورت خواهد شد.

 لازم به ذکر است این فلاش­ها مجهز به نور مدلینگ ( شبیه ساز) می­باشند و در تمام کار می­توانید به عنوان راهنما آنها را روشن بگذارید حالا با فلاشمتر نور را اندازه­گیری کنید( فلشمتر ابزاری برای اندازه گیری نور است که استفاده از آن در عکاسی دیجیتال توسط اساتید برجسته  مکررا توصیه شده است )

بهتر است فاصله نور بالاسر تا سوژه حداقل 1.5 متر و یا بیشتر باشد.

اگر مقدار نور اصلی را برابر با F8  فرض کنیم، نور بالا سر باید یک گام کمتر از نور اصلی باشد، یعنی هنگامی­که فلاشمتری انجام شد، فلاشمتر عدد دیافراگم را معادل F5.6 نشان دهد.

در مرحله بعدی، نور اصلی که به آن Keylight  گفته می­شود را تنظیم کنید. بدین ترتیب که مقابل سوژه قرار بگیرید، از سمت راست نور را حرکت داده و تقریبا آن را در زاویه 25 درجه قرار دهید.

در این حالت   سایه­ای کنار دیواره بینی شکل می­گیرد، حال برای بعد دادن به اجزا صورت باید به نور ارتفاع دهیم. اگر مقابل چشم­ها ایستاده و یک خط افقی بروی چشم­ها در ذهنتان تصور کنید- به این خط سطح تراز گفته می­شود-هرچه قدر از این خط نور را بالاتر ببریم، به قسمی که روی فلاش در تمام مسیر، سوژه را مورد تابش قرار دهد، در این حالت سایه زیر بینی کشیده­تر و بیشتر می­گردد.

 

اما برای کار ما کافی است نور را از سطح تراز  به سمت بالا، حدودا 25 درجه ارتفاع ­دهیم که سایه کوچکی زیر بینی ایجاد شود.

وقتی این کار انجام شد، اصولا زیر لب و گونه­ها هم سایه ایجاد می­شود و این کار باعث ایجاد بعد در اجزای چهره خواهد شد. با استفاده از سیم سینکورن یا به وسیله رادیو فلاش (بدون سیم) دوربین را به فلاش مکمل که پشت همه فلاش­­­ها قرار دارد، متصل کنید.

 این کار باعث می­شود که چشم یا فتوسل همه فلاش­ها، تحت پوشش تابش منبع سینک شده قرار بگیرند.

مجددا به کمک فلاشمتر نور اصلی را اندازه­گیری کنید. فاصله نور اصلی  تا سوژه را حداقل 2.5 متر و برای دیافراگم F8  تنظیم کنید.

 لازم به ذکر است نباید مقادیر مشخص شده توسط فلاشمتر کمتر یا بیشتر عدد مشخص شده جهت نور اصلی باشد.

 لازم به ذکر است آرایش به صورت ضربدری یعنی مقابل هم هستند.

بعد بصورت آزمایشی با نور اصلی و نور بالا یک عکس بگیرید. بعد از آزمایش در صورتی که کار مورد تایید قرار گرفت، نور بالای سر از حریم خودش عبور نکرد و نور اصلی نیز بخوبی انجام شد، نور پیش زمینه را به مقدار نور بالای سر یعنی برابر با F5.6 تنظیم کنید.

این نور وظیفه جداسازی سوژه از پیش زمینه را دارد.

نور مکمل را در فاصله 3 متری و برابر 5.6 قرار دهید . سپس دوربین را کمی پایین­تر از سطح تراز مقابل سوژه قرار داده و با تنظیمات زیر عکسبرداری را شروع کنید:

 

دیافراگم  را روی F8  قرار داده و سرعت شاتر را 125 بگذارید. همچنین حساسیت دوربین را روی عدد 100 بگذارید. برای افرادی که تازه شروع بکار کرده­اند، تراز سفیدی را بصورت اتوماتیک مشخص کنید .

 

بهترین لنزها برای استفاده در آتلیه  لنزهای تک کانونی با فاصله کانونی 85 ، 105 یا 135 میلیمتری هستند. بهترین بعد و کیفیت را می­توان از این لنزها استخراج کرد.

دقت داشته باشید هرچه سرعت لنز بالاتر باشد ، به عبارتی دهانه لنز بازتر باشد، نوردهی بیشتر و ازکیفیت بالاتری برخوردار خواهد بود که مسلما قیمت آن گران­تر و مورد استفاده در آتلیه عکاسی است.

زبان‌ها در کشور ایتالیا

عمده ایتالیایی‌ها رومی تبار هستند و زبان‌های رایج در ایتالیا هم تقریبا همگی شاخه‌هایی از زبان رومی بشمار می‌روند.

 با وجود اینکه زبان رسمی ایتالیا زبان ایتالیایی است اما زبان‌های پرگویشور دیگری در این کشور وجود دارند که حالتی نیمه رسمی و گاه محلی دارند.

 بسیاری از این زبان‌ها در معرض نابودی قرار گرفته‌اند که شروع مرگ تدریجی این‌زبان‌ها به دوره حکومت فاشیسم بر ایتالیا باز می‌گردد.

ایتالیایی زبان رسمی این کشور در تور ایتالیا  است که از سال ۱۸۶۱ تا کنون این مقام را دارد.

 

    آلمانی: در بخش‌هایی از ایالت بولتزانو به دلیل هم‌مرزبودن با اتریش مردم به این زبان آشنایی دارند.

 

    فرانسوی: در شمال غربی و در ایالت وال له داوستا به دلیل هم مرز بودن با فرانسه مردم با این زبان آشنایی دارند.

 

    لیگوری: در مناطق شمالی ایتالیا بویژه شهر جنوا رایج است و بیش از یک میلیون گویشور در ایتالیا دارد.

    گویش جنوایی و بریگاسکی از مهم‌ترین گویش‌های این زبان در ایتالیا هستند.

 

    اسلوونیایی: در شهرهای تریست و گوریتزیا مردم به دلیل همسایگی با اسلوونی با این زبان آشنایی دارند.

 

    لومباردی: در مناطق شمالی ایتالیا بویژه نقاط هم‌مرز با سوئیس رایج است و بیش از سه میلیون    گویشور در ایتالیا دارد.

 

    پیدمونتی: زبان رایج منطقه پیدمونت ایتالیاست که بیش از دومیلیون نفر از مردم ایتالیا بدان تکلم     می‌کنند.

 

    ونیزی: زبان قدیمی منطقه ونیز که از زبان‌های رومی بشمار می‌رود و در ایتالیا قریب دو میلیون نفر ازاهالی منطقه ونیز و مناطق مجاور بدان تکلم می‌کنند. این زبان در اسلوونی نیز رایج است.

 

    ناپلی: زبان رایج منطقه جنوب ایتالیا بویژه نواحی پالرمو و ناپولی است که بیش از شش میلیون نفر از  سکنه ایتالیا بدان سخن می‌گویند. گویش ایتالیایی جنوبی در واقع گویشی از همین زبان است و نه ایتالیایی.

 

    توسکانی: زبان رایج در منطقه توسکانی است که گاهی گویشی از زبان ایتالیایی نیز شمرده می‌شود.

    حدود سه میلیون تن به این زبان تکلم می‌کنند.

 

    ساساری: این زبان اگرچه تنها ۱۲۵ هزارتن گویشور دارد اما در منطقه خودمختار ساردینیا زبان رسمی بشمار می‌رود.

 

    ساردوکمپیدانی از زبان‌های بومی جنوب ایتالیاست که هنوز نزدیک به یک میلیون گویشور دارد اما بیشتر  گویشورانش در مناطق کوهستانی شمال ایتالیا بسر می‌برند که این بدلیل سیاست‌های فاشیستی ایتالیا در زمان جنگ جهانی دوم بوده‌است.

 

    زبان ایتالیایی-یهودی از زبان‌های رومی است که در تور ایتالیا امروزه بیش از دویست تن گویشور ندارد.

 

رُم

 

پایتخت کشور ایتالیا و همچنین مرکز استان لاتزیو ایتالیا است. رم در کنار رودخانه تِوِره و در نزدیکی دریای مدیترانه قرار گرفته است.

کشور واتیکان در درون شهر رم قرار گرفته و برای دیدن مسافران تور ایتالیا است.

 

از استودیوهای معروف و تاریخی فیلم در رم چینه‌چیتا است و بقایای کولوسئوم، آمفی‌تئاتر معروف رومی نیز در همین شهر است.

 

فرودگاهها :

 

 

فرودگاه اصلی رم، لئوناردو داوینچی (فیومیچینو) نام دارد.

فرودگاه سیامپینو، دومین فرودگاه رم است که اکثر پروازهای داخلی و بعضی از پروازهای بین المللی در آن به زمین می نشینند.

 با وجود این دو فرودگاه بزرگ، شما هر وقت از سال که بخواهید، براحتی به رم دسترسی دارید

 

فرودگاه داوینچی در ٢۶ کیلومتری جنوب غربی و فرودگاه سیامپنیو در ٢٠ کیلومتری جنوب شرقی شهر ساخته شده اند و از آنها قطارها یا اتوبوس های مستقیمی به سمت مرکز شهر در تردد هستند.

 

رفت و آمد در شهر:

 

 

شرکت ای.تی.ای.سی، شرکت اصلی اتوبوسرانی رم است.

اتوبوس ها در رم از ساعت ۶ صبح تا ١٢ شب در شهر تردد می کنند.

البته چند دستگاه از آنها هم به صورت شبانه روزی در خدمت مسافران تور ایتالیا  هستند.

 

برای تهیه بلیت اتوبوس در رم باید به دکه های روزنامه فروشی یا فروشگاه های عرضه توتون و تنباکو مراجعه کنید.

قوانین شهر رم در این مورد کمی سختگیرانه است و برای کسانی که بدون بلیت سوار اتوبوس شوند،

 

جریمه های سنگینی در نظر گرفته شده است.

این قوانین شامل حال گردشگرانی که حتی یک کلمه ایتالیایی بلد نیستند هم می شود!

 

خیابان های قسمت های تاریخی رم معمولا ترافیک بسیار سنگینی دارند و اگر اتومبیل شخصی داشته باشید، بهترین کار، پارک کردن آن در پارکینگ هتل تان است.

 

برای پارک کردن در هر جای شهر مجبور به تهیه قبض هایی از پلیس راهنمایی و رانندگی هستید، در غیر این صورت اتومبیل تان را با جرثقیل خواهند برد.

 

برای کرایه اتومبیل، موسسات زیادی در رم فعال هستند، ولی کرایه اتومبیل به هیچ وجه توصیه نمی شود.

 

 رانندگی در رم واقعا اعصاب خردکن و پیدا کردن جای پارک یک کابوس است، فقط وقتی مجبور هستید در رم رانندگی کنید!

 

 برای گردش در رم، بهترین راه پوشیدن یک جفت کفش کتانی و پیاده روی است.

فیلر و تزریق بوتاکس

 

اسید هیالورونیک (HA)

 

اسید هیالورونیک یک ماده طبیعی است که در پوست انسان یافت می شود. این ماده به برآمدگی پوست و حفظ رطوبت آن کمک موثر می کند.

ژل های ساخته شده از اسید هیالورونیک معمولاً نرم و کرم مانند هستند. نتایج حاصل از این درمان موقت است و برای ۶ تا ۱۲ ماه قبل از جذب تدریجی و طبیعی این مواد توسط بدن در تزریق ژل ، دوام و ماندگاری دارند.

 در بعضی از پرکننده های پوستی اسید هیالورونیک با لیدوکائین مخلوط می شود تا به این ترتیب ناراحتی بیمار در هنگام درمان و پس از آن حداقل گردد.

 ژل های حاوی اسید هیالورونیک که مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند عبارت از ژودرم، بلوترو، رستیلان، پرلان، و ولوما است.

 

هیدروکسی آپاتیت کلسیم (CaHA)

 

هیدروکسی آپاتیت کلسیم  یک ماده طبیعی است که در استخوان ها وجود دارد. هنگامی که این ماده به عنوان یک ژل استفاده می شود، ذرات کلسیم بسیار کوچک و میکروسکوپی در این ژل های روان، معلق می شوند.

 سازگاری ژل های ساخته شده از هیدروکسی آپاتیت کلسیم معمولاً بیشتر از ژل های اسید هیالورونیک است و این شرایط باعث می شود ماندگاری این نوع ژل ها طولانی تر بوده و در حدود ۱۲ ماه برای اکثر بیماران باشد.

علاوه بر این، هیدروکسی آپاتیت کلسیم می تواند به تحریک تولید کلاژن طبیعی کمک کند و معمولاً برای لایه ها و درمان چین و چروک های عمیق تر پوست استفاده می شود.

 سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از این نوع تزریق ژل ها را مجاز دانسته، که برای مثال می توان از رادیس نام برد.

 

پلی ال لاکتیک اسید

 

پلی ال لاکتیک اسید یک ماده سازگار با بافت های زنده بدن است (به این معنی که استفاده از آنها در بدن انسان بی خطر می باشد)، و یک ماده ترکیبی زیستی تخریب پذیر می باشد. از این ماده برای سال های طولانی برای ارائه خدمات درمانی مختلف به بیماران همچون ساخت بخیه های قابل جذب استفاده می شده است. پلی ال لاکتیک اسید یک نوع ژل خاص است که نتایج حاصل از استفاده آن نیمه ماندگار است، زیرا نتایج درمان با این ماده معمولاً برای مدت طولانی تر از دو سال دوام و ماندگاری دارد. همچنین این ماده می تواند فرآیند تولید کلاژن پوست را تحریک نماید. به عنوان یک ژل غلیظ، پلی ال لاکتیک اسید معمولاً برای درمان چین و چروک های عمیق تر پوست استفاده می شود. ژل های حاوی پلی ال لاکتیک اسید مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند و برای مثال در این رابطه می توان از محصول زیبایی اسکولپترا نام برد.

 

پلی متیل متاکریلات (PMMA)

 

پلی متیل متاکریلات (PMMA) یک ماده ترکیبی و سازگار با بدن انسان است و برای مقاصد درمانی در صد سال گذشته مورد استفاده قرار می گرفته است. هنگامی که از این ماده به عنوان یک ژل پوستی استفاده می شود، این ماده به توده های گرد بسیار ریز تبدیل می شود و در زیر پوست به صورت دائمی باقی مانده و حمایت لازم را برای پوست ایجاد می کند. این ماده همچنین حاوی کولاژن است.

کولاژن یک ماده طبیعی موجود در پوست انسان است که می تواند ساختار آن را حفظ کرده و استحکام آن را تامین نماید. سازمان غذا و داروی آمریکا امکان استفاده از ژل های حاوی پلی متیل متاکریلات مثل آرتفیل را مورد تایید خود قرار داده است.