آب میوه را نباید جایگزین وعده غذایی کرد زیرا از نظر تغذیه ای متعادل نبوده
میوه ها و سبزی ها برای بدن خوب هستند. بعضی از آن ها حتی به مبارزه با بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی و سرطان کمک می کنند. در سال های اخیر هم گرفتن آب میوه های مختلف بسیار باب شده است. گرفتن آب میوه ها شامل بیرون کشیدن عصاره از میوه ها و سبزی های تازه می باشد. بسیاری از افراد این کار را به منظور سم زدایی و پاکسازی گوارش انجام داده و بخشی از رژیم غذایی شان می کنند. طرفداران این شیوه معتقدند گرفتن آب میوه ها می تواند جذب مواد مغذی آن را راحت تر کند در حالی که دیگران می گویند این کار باعث محرومیت از مواد مغذی مهمی چون فیبر می شود.
مروری مفصل داریم بر این شیوه و تأثیرات خوب و بد آن روی سلامت.
آب میوه را نباید جایگزین وعده غذایی کرد زیرا از نظر تغذیه ای متعادل نبوده و حاوی چربی یا پروتئین کافی نیست.
گرفتن آب میوه ها فرآیندی است که عصاره میوه ها و سبزی ها را بیرون می کشد و این کار معمولاً باعث می شود بیشتر مواد جامد آن که شامل هسته ها و پالپ می باشد از این عصاره جدا شود. مایع حاصل حاوی بیشتر ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هاست که به طور طبیعی در خود میوه یا سبزی موجود هستند.
شیوه های آب گیری
شیوه های مختلفی برای آب گیری وجود دارد، از فشردن میوه در دست گرفته تا استفاده از دستگاه های آب میوه گیری.
به طور معمول دو نوع دستگاه آب میوه گیری وجود دارد:
. آب میوه گیری های مرکز گریز: این آب میوه گیری ها میوه و سبزی را خرد کرده و با عملکرد چرخشی سریع، آن ها را به پالپ تبدیل می کنند.
. آب میوه گیری های فشاری سرد: به این انواع، خرد کن میوه هم می گویند، این دستگاه ها میوه ها و سبزی ها را بسیار آهسته تر له می کنند تا بیشترین عصاره ممکن را از آن بگیرند.
آب میوه گیری های فشاری سرد، گرمایی تولید نمی کنند بنابراین موجب از بین رفتن آنزیم های مفید و مواد مغذی نمی شوند اما این اتفاق در آب میوه گیری ها گریزنده از مرکز می افتد.
هدف از گرفتن آب میوه ها و سبزی ها
معمولاً دو هدف وجود دارد:
• برای پاکسازی یا سم زدایی: در این هدف، غذای جامد حذف شده و تنها آب میوه و سبزی مورد استفاده است تا بدن از سموم پاکسازی شود. این شیوه های سم زدایی ممکن است سه روز یا چند هفته طول بکشند.
• برای تکمیل رژیم غذایی عادی: آب میوه تازه را می توان به عنوان مکملی در دسترس در رژیم غذایی روزانه گنجاند، با این کار می توانید دریافت مواد مغذی میوه ها و سبزی ها را که احتمالاً جور دیگری به بدنتان نمی رسد، افزایش دهید.
یکی از اهداف نوشیدن آبمیوه سم زدایی بدن است
مصرف آب میوه راهی است ساده برای دریافت مغذی فراوان
بسیاری از افراد مواد مغذی مورد نیازشان را به تنهایی از تغذیه ای که دارند دریافت نمی کنند. میزان مواد مغذی در غذاهایی که می خوریم بسیار کمتر از آنی است که باید باشد. دلیلش هم متدهای فرآوری و فاصله زمانی طولانی بین تولید تا فروش می باشد. محیط آلوده و میزان بالای استرس هم می تواند نیاز ما به مواد مغذی خاص را افزایش دهد. میوه ها و سبزی ها سرشار از ویتامین، مواد معدنی، آنتی اکسیدان و ترکیبات گیاهی هستند که می توانند از بروز بیماری ها جلوگیری کنند.
ریسک آلزایمر نیز با مصرف آب میوه ها و سبزی ها پایین می آید. دلیلش هم میزان بالای پلی فنول ها در آب میوه است. پلی فنول ها آنتی اکسیدان هایی هستند که در غذاهای گیاهی یافته شده و از سلول های مغزی محافظت می کنند
اگر مصرف مقدار میوه و سبزی توصیه شده برای شما سخت است و نمی توانید در رژیم غذایی روزانه تان این میزان را بگنجانید، آب میوه می تواند راهی مناسب و راحت برای افزایش دریافت ویتامین های تان باشد. تحقیقی نشان داد ترکیب آب میوه ها و سبزیجات و مصرف آن ها به عنوان مکمل طی 14 هفته، میزان بتاکاروتن، ویتامین ث، ویتامین ای ، سلنیوم و اسید فولیک را در افراد مورد آزمایش افزایش داده بود. همچنین نوشیدن آب میوه تهیه شده از میوه ها و سبزی های تازه یا پودر کنستانتره مخلوط، باعث افزایش اسیدفولیک، آنتی اکسیدان، بتاکاروتن، ویتامین ث و ویتامین ای می شود.
میوه کامل، محافظی در برابر بیماری هاست اما مطالعات در مورد آب میوه چیز دیگری می گوید!
شواهد زیادی وجود دارد که مصرف میوه های کامل را به کاهش ریسک بیماری ها مربوط می داند اما شواهدی که همین رابطه را بین آب میوه و کاهش خطر بیماری ها نشان دهد، وجود ندارد. فواید میوه و سبزی برای سلامتی می تواند بیشتر به خاطر آنتی اکسیدان ها باشد تا فیبر، و اگر چنین چیزی درست باشد، پس آب میوه نیز می تواند فوایدی مشابه میوه کامل داشته باشد. اما شواهد ضعیفی وجود دارند که نشان می دهند آب میوه ها و سبزی ها می توانند به مقابله با سرطان کمک نمایند. اطلاعات انسانی در این مورد کم بوده و سایر یافته ها نیز ثبات چندانی ندارند.
یافته های دیگر هم می گویند که مثلاً آب میوه ها می توانند ریسک بیماری های قلبی را کاهش دهند. آب سیب و آب انار نیز در کاهش فشارخون و میزان کلسترول مؤثرند.
ضمناً مصرف آب میوه و سبزی به صورت مایع یا کنستانتره مخلوط می تواند میزان هموسیستئین و نشانگرهای استرس اکسیداتیو را کاهش دهند، هر دو عامل در تقویت سلامت قلب مؤثرند.
ریسک آلزایمر نیز با مصرف آب میوه ها و سبزی ها پایین می آید. دلیلش هم میزان بالای پلی فنول ها در آب میوه است. پلی فنول ها آنتی اکسیدان هایی هستند که در غذاهای گیاهی یافته شده و از سلول های مغزی محافظت می کنند.
طرفداران آب میوه اغلب ادعا می کنند نوشیدن آب میوه بهتر از خوردن خود آن است. آن ها ادعایشان را با این نکته ثابت می کنند که با حذف فیبر، مواد مغذی راحت تر جذب بدن می شوند. با این حال این ادعا پشتوانه علمی ندارد. در واقع ما به فیبر میوه ها و سبزی ها نیاز داریم تا از تمام فواید آن ها بهره مند شویم. مثلاً آنتی اکسیدان های مهمی که به طور طبیعی در فیبرهای گیاهی موجودند، در فرآیند آب گیری از دست می روند. بیشتر از 90 درصد فیبر حین فرآیند آب گیری از بین می رود. برخی از فیبرهای محلول باقی می مانند اما اکثر فیبرهای نامحلول از بین می روند.
ضمناً مطالعات نشان داده افزایش مصرف فیبر محلول می تواند میزان قند خون و کلسترول را بالا ببرد. همچنین معلوم شده فرایند مخلوط کردن بهتر است زیرا در این تکنیک فیبرهای بیشتری باقی می مانند.
آیا باید به آب میوه های مان فیبر اضافه کنیم؟
میزان فیبر موجود در آب میوه، بستگی دارد به نوع میوه ای که استفاده می کنیم، اما افزودن پالپ به سایر غذاها یا نوشیدنی ها برای افزایش مصرف فیبر توصیه می شود. هر چند این توصیه نشان دهنده این است که مصرف فیبر بهتر از دور ریختن آن است اما شواهد هم نشان می دهد افزودن فیبر به آب میوه باعث نمی شود از فواید مشابه مصرف خودِ میوه و سبزی به طور کامل بهره مند شویم.
مصرف آب میوه با هدف کاهش وزن، ایده خوبی نیست
آنتی اکسیدان های مهمی که به طور طبیعی در فیبرهای گیاهی موجودند، در فرآیند آب گیری از دست می روند. بیشتر از 90 درصد فیبر حین فرآیند آب گیری از بین می رود.
بیشتر رژیم های لاغری شامل محدودیت های سفت و سخت در مورد مصرف کالری هستند، که به طور کلی در درازمدت قابلیت تداوم ندارند و می توانند موجب کاهش میزان کالری سوزی شوند.
آب میوه را نباید جایگزین وعده غذایی کرد زیرا از نظر تغذیه ای متعادل نبوده و حاوی چربی یا پروتئین کافی نیست. افزودن پروتئین و چربی به آب میوه می تواند ایده خوبی باشد.
پاکسازی گوارش با آب میوه ممکن است مضر باشد
شواهد علمی وجود ندارد که نشان دهد پاکسازی گوارش با آب میوه، برای سم زدایی بدن لازم است. این شیوه ممکن است برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند یا داروهای خاصی مصرف می کنند مضر باشد.
آب میوه، حاوی قند فراوانی است و در مقایسه با آب سبزیجات، قند و کالری بسیار بیشتری دارد.
از بهترین منابع برای تامین فیبرهای سالم سبزیجات و میوهها هستند
فیبرها به طرق متفاوتی بر سلامت شما موثرند.
از باکتریهای شکمی تا کاهش وزن، همه و همه غایت رژیم سلامت و مصرف فیبر تلقی میشوند. شناخت اکثر مردم دربارهی فیبر بسیار ابتدایی بوده و تمایل دارند تا موضوعات مرتبط با فیبر را در یک طبقه جای دهند.
اما واقعیت این است که تمام فیبرها یکسان خلق نشدهاند.
برخی از انواع آن بسیار سودمند، در حالی که برخی انواع دیگر زمینهساز مشکلات گوارشی در برخی از افراد میگردد.
در این مقاله به شرح هر آنچه شما باید دربارهی فیبر و انواع آن بدانید، پرداختهایم.
فیبر چیست و چگونه طبقهبندی میشود؟
فیبر به گروه متمایزی از کربوهیدراتها اطلاق میشود که بدن انسان قادر به هضم آن نیست.
بدن ما فاقد آنزیم گوارشی برای تجزیهی فیبر است، بنابراین آنها در حین عبور از طول سیستم گوارشی بدون تغییر حرکت میکنند.
میزان توصیه شدهی مصرف فیبر برای مردان ۳۸ گرم و برای زنان ۲۵ گرم در روز است. با این وجود اکثر مردم فقط حدود نیمی از این میزان یا ۱۵ تا ۱۷ گرم در روز فیبر دریافت میکنند.
فیبر اغلب در مواد خوراکی گیاهی از قبیل سبزیجات، میوهها، بنشنها، غلات کامل، آجیلها و مغزها یافت میشود.
در واقع تنوع گستردهای از فیبرها در مواد غذایی وجود دارد.
مشکل اغلب از جایی پدیدار میشود که فیبرها را به طرق مختلف که بسیار هم مغشوش است، طبقهبندی میکنند.
در سال ۲۰۰۱ رسما فیبر به دو دستهی اصلی طبقهبندی شد.
فیبر خوراکی: به فیبرهایی اطلاق میشد که به طور طبیعی در مواد خوراکی یافت میشود.
فیبر کاربردی: به فیبرهایی اطلاق میشد که از کل مواد خوراکی استخراج و جدا میشود، سپس به مواد غذایی فراوری شده افزوده میشود.
با این وجود اینگونه طبقهبندی با مشکل عمدهای روبرو بود. زیرا در این طبقهبندی به هیچ وجه از تاثیرات فیبر در حفظ سلامت سخنی به میان نیامده بود.
از جمله روشهای جایگزین برای طبقهبندی فیبر که البته از محبوبیت بیشتری برخوردار است میتوان به حلپذیری(محلول و نامحلول)، چسبندگی (چسبان و غیرچسبان) و تخمیر پذیری( تخمیرپذیر و تخمیرناپذیر) اشاره کرد.
در عین حال طبقهی دیگری از مواد غذایی موسوم به نشاستههای پایا که اغلب در زمرهی فیبرها طبقهبندی میشوند نیز وجود دارد.
فیبرهای محلول و نامحلول
حلپذیری فیبر به قابلیت حل آن در آب باز میگردد.
بر همین اساس فیبرها اغلب به محلول و نامحلول طبقهبندی میشوند.
فیبر محلول، با آب موجود در روده آمیخته میشود و به صورت مادهایی ژل مانند درمیآید. این مادهی ژل مانند از قابلیت کاهش میزان قند خون برخوردار است و خواص متعددی در تنظیم سوخت و ساز بدن دارد.
فیبر نامحلول با آب مخلوط نمیشود و عمدتا در طول سیستم گوارشی بدون کم و کاست حرکت میکند. در حین حرکت در طول سیستم گوارشی همچون یک عامل حجمدهنده عمل کرده، روند حرکت غذا را تسریع و آنها را از طول روده عبور میدهد.
فیبرهای محلول شامل gums ، psyllium، beta-glucans و انواع دیگری میشود. فیبرهای نامحلول نیز lignin وcellulose را در برمیگیرد.
موادخوراکی گیاهی متفاوت حاوی نسبتهای متنوعی از فیبرهای محلول و نامحلول هستند.
فیبر تخمیرپذیر
طبق تخمینها در حدود ۱۰۰ تریلیون باکتری زنده در رودهی انسان سکنی گزیدهاند، که اغلب آنها در رودهی بزرگ جای دارند.
در واقع این باکتریها برای حفظ سلامت انسان حیاتیاند. آنها نقش مهمی در کنترل وزن، کنترل قند خون، سلامت سیستم ایمنی، عملکرد مغز، سلامت روحی ایفا میکنند.
آنها از اهمیت ویژهایی برخوردارند که اغلب عضو فراموششده قلمداد میشوند.
از آنجایی که انسان قادر به هضم فیبر نمیباشد، عمدتا تا رسیدن به رودهی بزرگ همچنان پایدار باقی میماند.
در همینجا یعنی رودهی بزرگ است که فیبر تخمیرپذیر نقش خود را ایفا میکند. فیبر تخمیرپذیر در زمرهی دوستداران باکتریهای روده به شمار میرود، قابلیت هضم یافته و منبعی برای تامین سوخت بدن میشوند.
همین فیبر تخمیرپذیر، موجب افزایش تعداد باکتریهای روده میشوند و تعادل آنها را تنظیم میکنند، در عین حال زنجیرهی کوتاهی از اسیدهای چرب که خواص بسیاری در حفظ سلامت دارد، تولید میکند.
اکثر فیبرهای تخمیرپذیر، محلولند اما فیبرهای نامحلولی نیز وجود دارند که عملکرد آنها بدین شیوه است.
فیبرهای تخمیرپذیر شامل pectin، beta-glucans، guar gum، inulin و oligofructose میشوند.
بهترین منبع کامل از فیبرهای تخمیرپذیر انواع لوبیا و بنشنها هستند. مصرف ۱ فنجان از آنها اغلب نیمی از میزان توصیه شده در روز را تامین میکند.
در نتیجه میتوان گفت که محصول نهایی فیبرهای تخمیرپذیر گاز معده است. به همین دلیل غذاهای سرشار از فیبر تخمیرپذیر میتوانند موجب نفخ شکم و درد معده شوند، به ویژه اگر فرد عادت به مصرف زیاد فیبر نداشته باشد.
فیبر چسبان
برخی از انواع فیبرهای محلول هنگامی که در آب حل میشوند، مادهی ژل مانند غلیظی را شکل میدهند. این ماده با عنوان فیبر چسبان شناخته میشود.
به بیان ساده، چسبندگی مایعات به غلظت آن بستگی دارد. به عنوان مثال چسبندگی عسل بیشتر از چسبندگی آب است.
هنگامی که انواع مختلفی از فیبرها را میخورید، مادهایی ژل مانند تشکیل میشود که در روده مینشینند.
همین امر فرایند هضم و جذب مواد مغذی را کندتر مینماید و در نتیجه فرد برای مدت طولانی احساس سیری کرده و اشتهایش کم میشود.
مروری بر ۴۴ مطالعه در زمینهی درمان با فیبر حاکی از آن است که فقط مصرف فیبرهای چسبناک میل و جذب مواد غذایی را کاهش داده و موجب کاهش وزن میگردد.
فیبرهای چسبناک شاملglucomannan، beta-glucans،guar gum و psyllium میشوند. از جمله منابع کامل و مفید برای تامین فیبرهای چسبناک میتوان به بنشنها، مارچوبه، کلم بروکلی سبز، جو و بذر کتان اشاره کرد.
نشاستههای پایا
نشاستهها در زمرهی مهمترین گونه از کربوهیدراتهای رژیم غذایی به شمار میروند.
آنها زنجیرهی طویلی از مولکولهای گلوکز هستند که در سیبزمینی، غلات و دیگر مواد خوراکی یافت میشوند.
برخی از نشاستهها حقیقتا در برابر هضم مقاومت میکنند، بنابراین بدون کمترین تغییری راه خود را در طول سیستم گوارشی میپیمایند.
این نوع از نشاستهها، نشاستههای پایا خوانده میشوند و عملکردی مشابه فیبرهای محلول، فیبرهای تخمیرپذیر دارند.
نشاستههای پایا از خواص بیشماری در حفظ سلامت برخوردارند. آنها سلامت سیستم گوارشی را بهبود میبخشند، حساسیت نسبت به انسولین را بالا میبرند، شاخص قند خون را کاهش میدهند و به طرز قابل توجهی اشتها را کم میکنند.
بهترین منابع تامین نشاستههای پایا عبارتند از موز سبز،انواع بنشن، بادام هندی و جودوسر خام.
بعلاوه، برخی مواد غذایی نشاستهدار خاص پس از آنکه پخته و سرد میشوند، حجم زیادی نشاستهی پایا در خود تولید میکنند. بهترین مصداق برای این نوع نشاستهها که به تبدیل به نشاستههای پایا تمایل دارند عبارتند از سیبزمینی سفید و برنج سفید.
نشاستهی سیبزمینی خام حاوی مقادیر فراوانی نشاستهی پایاست و برخی افراد آن را به عنوان مکمل مصرف میکنند.
فیبرهای منحصر به فردی که ذکر آنها خالی از لطف نیست
برخی از فیبرها چنان نقش چشمگیری در سلامت انسان ایفا میکنند که قطعا تاکید و ذکر آنها ارزشمند است.
fructans
Fructans واژهایست که برای توصیف زنجیرهی کوچکی از مولکولهای فروکتوز به کار گرفته میشود.
inulin و Oligofructose از گونههای اصلی fructan به حساب میآیند. آنها باکتریهای دوستدار روده را تغذیه میکنند و اثبات شده است که در درمان انواع خاصی از بیماری اسهال موثر واقع میشوند.
با این وجود، fructans هم در ردهی FODMAP که گونهی خاصی از کربوهیدراتها و عامل مشکلات گوارشی در برخی از افراد است، جای میگیرد.
در واقع، از هر ۴ بیماری که از سندرم رودهی تحریکپذیر، اختلالی شایع در هضم غذا، رنج میبرد، ۳ نفر با مصرف fructans و دیگر انواع FODMAP، دچار علائم ناخوشایند و مغایر با آنچه از فیبرها میدانیم میشود.
بزرگترین منبع fractans در رژیمهای مدرن گندم است.
Beta-glucan
خواص beta-glucan در حفظ سلامت به طورگسترده و طبق اسناد موثق به اثبات رسیده است. این فیبرها از ساختار مولکولی خاصی برخوردارند که این ساختار خاصیت چسبناکی بالایی در روده به آنها میبخشند.
Beta-glucans قادر است حساسیت نسبت به انسولین را بهبود بخشیده و شاخص قند خون را کاهش دهد. همچنین به طور قابل توجهی از میزان کلسترول میکاهد و احساس سیری را افزایش میدهد.
مهمترین منابع تامین beta-glucans جودوسر و جو است.
glucomannan
Glucomannan در مجموعهی فیبرهای چسبناک جای دارد که اغلب در قالب مکملهای کاهش وزن به بازار عرضه میشود.
مطالعات متعددی در این زمینه نشان میدهد که glucomannan میتواند تا حدی موجب کاهش وزن شود، با یبوست مقابله نماید و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کم کند.
فیبرهای محلول، چسبناک و تخمیرپذیر به مراتب سالمتر از انواع دیگر آن به نظر میرسند. نشاستههای پایا نیز به طرزی باورنکردنی سالمند.
بهترین منابع برای تامین فیبرهای سالم عبارتند از سبزیجات، میوهها، جودوسر، انواع بنشن، آجیل، شکلات تلخ، آوکادو، دانهی چیا و برخی ازغذاهای دیگر.
با تمام این تفاصیل نباید نسبت به جزئیات مصرف فیبرها وسواس به خرج داده و نگران باشید. مادامی که مواد غذایی گیاهی زیادی مصرف کنید، جذب فیبر صورت پذیرفته و وظایفش را انجام میدهد.
شما با خواندن فواید نوشیدن آب در زیر شگفت زده خواهید شد.
• کاهش وزن
نوشیدن آب کمک می کند که وزن بدن کاهش یابد چرا که ترکیبات جانبی ناشی از چربی ها را می شوید. نوشیدن آب اشتها را کم می کند و میل شما برای خوردن را متوقف می نماید. پس کمتر می نوشید. علاوه بر این، آب کالری صفر دارد.
• درمان طبیعی سر درد
به از بین بردن سر درد و دردهای پشت بر اثر کم شدن آب بدن، کمک می کند. دلیل اصلی سر درد هم همان از دست دادن آب بدن می باشد.
• جوانتر خواهید بود پوستی شاداب خواهید داشت.
زمانی که پوست شما آب دار باشد، شما جوانتر به نظر خواهید رسید. آب کمک می کند که بافت های پوست مجددا ساخته شوند، پوست مرطوب شود و الاستیسیته آن افزایش یابد.
• بازدهی در محیط کار افزایش می یابد.
حجم زیادی از مغز شما از آب تشکیل شده است. علاوه بر اینکه خوردن آب باعث می شود که شما بهتر فکر کنید، باعث می شود که هوشیارتر باشید و بهتر تمرکز کنید.
• فعالیت بدنیتان را افزایش می دهد.
نوشیدن آب دمای بدنتان را تنظیم می کند شما احساس انرژی بیشتری می کنید، زمانی که در حال نرمش هستید و همچنین تغذیه عضلاتتان بهتر می شود.
• کمک کردن در هضم غذا و جلوگیری از یبوست.
خوردن آب به دلیل بالا بردن متابولیسم بدن در هضم غذا کمک می کند. فیبر و آب دست به دست هم داده و حرکت روده شما را راحتتر می کند.
• رگ به رگ شدن و گرفتگی عضلات کمتر می شود.
آب رسانی مناسب به بدن باعث می شود که مفاصل و عضله های شما روغن کاری شود و شما گرفتگی و رگ به رگ شدن کمتری پیدا می کند.
• کمتر مریض می شوید و احساس سلامت می کنید.
نوشیدن مقادیر زیادی آب باعث می شود در مقابل آنفولانزا مقاومت کنید و سایر امراضی مثل سنگ کلیه یا سکته قلبی به دور باشید. از لیمو و آب برای درمان بیماری های تنفسی و مشکلات روده ای، روماتیسم، دردهای آرتروز و ... استفاده می شود همچنین از فواید دیگر آب می توان به افزایش ایمنی بدن اشاره کرد.
• از بین بردن خستگی.
آبی که وارد بدن می شود، باعث می شود که مواد سمی و مواد زائد از بدن شسته شود و از بدن خارج گردد. اگر بدن شما دچار کمبود آب شود، قلب شما، بطور مثال، باید خیلی سخت کار کند تا بتواند به همه سلولهای بدن اکسیژن رسانی کند، پس کلیه ارگان های حیاتی بدن شما خسته خواهند شد و در نهایت شما نیز خسته می شوید.
• حوصله خوب.
زمانی که بدنتان احساس خوبی داشته باشد روح شما نیز احساس خوبی پیدا می کند.
• کاهش احتمال سرطان.
در رابطه با سیستم هضم، برخی تحقیقات نشان داده که نوشیدن مقادیر زیادی آب، خطر ابتلا به سرطان مثانه و روده بزرگ را کاهش می دهد. آب تمرکز سلول های سرطان زا را در اوره کم می کند و آن هم به دلیل رقیق کردن اوره است. لذا زمان تماس اوره با پوشش مثانه کاهش می یابد.
امروزه به دلیل افزایش جمعیت، مساله تامین غذا یکی از چالشهای مهم دولتمردان است و در حال حاضر در تمام دنیا برای پیشگیری از خطرات احتمالی ناشی از آفتزدگی و بیماری محصولات کشاورزی و دامی از انواع کودهای شیمیایی، سموم کلره و فسفره و آنتیبیوتیک استفاده میشود.
در برخی از موارد استفاده بیش از حد این مواد شیمیایی میتواند با عوارضی مانند اختلال در کارایی قلب و بروز اشکال در سیستم خونرسانی بدن، اختلال در هضم غذا و کارکرد دستگاه گوارش، ابتلا به پارکینسون و پوکی استخوان، بروز نقصهای ژنتیکی، تولد نوزادانی با وزن کم و افزایش سقط جنین و اختلالات هورمونی، سلامت افراد به ویژه کودکان و مادران باردار را با خطر مواجه کند.
گاهی استفاده از انواع سموم یا اصلاحات ژنتیکی تنها برای داشتن ظاهر زیبا و یا نگهداری برای مدت طولانی صورت میگیرد که این اقدامات نه تنها سودی برای مصرف کننده ندارد بلکه عوارض جبران ناپذیری را نیز سبب خواهد شد.
به همین دلیل است که محققان بر تولید گسترده محصولات غذایی ارگانیک و استفاده از این مواد غذایی تاکید دارند تا علاوه بر داشتن ارزش غذایی بالا، از هر گونه ماده شیمیایی مضر نیز عاری باشند.
در حال حاضر محصولات غذایی ارگانیک شامل انواع میوهها، سبزیها، غلات، حبوبات، گوشت گاو و گوسفند، شیر، گوشت مرغ و تخممرغ، عسل و دهها محصول کشاورزی و دامی در سراسر دنیا به شکل ارگانیک تولید میشود که البته این محصولات گرانتر از محصولات مشابه خود هستند.
چگونه در خانه محصولات ارگانیک (طبیعی) داشته باشیم
یکی از توصیههای مهم و کاربردی کارشناسان استفاده از محصولات ارگانیکی است که به راحتی و بدون افزایش بار مالی میتوان آنها را تهیه کرد. به عنوان مثال سبزیکاری در مناطق شهری علاوه بر اینکه به زیبایی شهر و همچنین به تازه شدن هوا کمک میکند میتواند سرگرمی خوبی برای کودکان باشد و حس مسوولیتپذیری را نیز در آنها تقویت کند.
همچنین میتوان در فضاهای کوچک حتی در آپارتمان برخی از این محصولات را پرورش داده و برای مصرف خود و خانواده از آن استفاده کرد. تهیه یک گلدان کوچک که برخی سبزیها مانند جعفری، گشنیز، تره و یا هر سبزی که خود تمایل داشته باشید میتواند شما را به اهداف نهایی که دریافت محصول ارگانیک است، برساند.
در مناطق روستایی نیز استفاده از گوشت مرغ و همچنین تخممرغهای به دست آمده از مرغهایی که در فضای باز پرورش مییابند، میتواند از بهترین غذاهای طبیعی و ارگانیک باشد.
همچنین میتوان در مهدهای کودک و در مدارس فضای مناسبی را برای تهیه باغچههای سبزی کاری در نظر گرفت و از محصولات آن برای تغذیه در وعده اصلی و یا میان وعده و همچنین ترویج فرهنگ مصرف سبزی و استفاده از سبزی تازه بهره برد.
چرا باید مربا و عسل را با کره خورد؟!
در طب سنتی ایران تدابیر مختلفی برای حفظ سلامت و تندرستی جسم و روح وجود دارد که یکی از آنها داشتن رژیم غذایی مناسب و سالم است؛ رژیمی که علاوه بر آنکه با مزاج و طبع فرد منطبق باشد تا حد زیادی با مزاج فصل نیز هماهنگی داشته باشد. یکی از مهمترین ویژگی های این تدابیر مصرف خوراکی ها و مواد غذایی به همراه مصلح آنهاست.
(مقصود از مصلح مواد غذایی خوراکی، ادویه یا چاشنی ای است که مصرف توامان آن با مواد غذایی به ایجاد تعادل و توازن در بدن انسان کمک می کند). دکتر سعید صانعی، درمانگر و مشاور گیاه درمانی علاوه بر انکه شما را با مصلح رایج ترین خوراکی ها و مواد غذایی آشنا می کند به شما می گوید چرا باید این مواد غذایی را با هم و در کنار هم در یک وعده غذایی میل کنید.
یکی از بهترین مواد غذایی برای صبحانه ، کره است. این ماده غذایی در بین مردم طرفداران بیشماری دارد.
آیا هربار که وسوسه شده اید تا کمی کره بخورید به مزایای آن برای سلامتی تان هم فکر کرده اید؟
بر خلاف باور رایج، کره فواید زیادی دارد! اگر شما هم فکر می کنید که کره تنها یک عامل چاقی است و تنها در خوراکی های بدون ارزش غذایی از آن استفاده می شود، دوباره فکر کنید. البته کره چاق کننده هست، اما برای بدن شما مفید است.
ترکیب کره با مربا، عسل و برای بعضی سلیقه ها با پنیر، خیلی از افراد را برای گذاشتن این ماده غذایی سر میز صبحانه وسوسه می کند اما بد نیست بدانید انتخاب کره مناسب کار ساده ای نیست و حساسیت های خاص خود را دارد.
کره جزو آن دسته از خوراکی هاست که برای انتخاب آن، باید مضرات و فواید آن را در دو کفه ترازو بگذارید و بسنجید تا تصمیم بگیرید که بالاخره خوردن این ماده لذیذ برای شما مفیداست یا مضر؟ اصلا می دانید چند نوع کره وجود دارد و کدام نوع آن فواید بیشتری دارد؟ ما در این گزارش به سوالات شما درباره انواع کره پاسخ داده ایم.
چرا توصیه می شود کارمندان برای صبحانه کره مربا نخورند؟
زیرا در روزهای گرم میزان خستگی بدن افزایش می یابد و مصرف مربا به علت داشتن شکر فراوان این خستگی را افزایش می دهد.
کره گیاهی یا لبنی؟
کره ای که از روغن گیاهی تهیه می شود، مارگارین می گویند. مارگارین خواص ظاهری و فیزیکی مشابه با کره لبنی دارد ولی پایه اصلی آن شیر نیست. این محصول اغلب از انواع روغن های نباتی چون ذرت، آفتابگردان، سویا و کتان به همراه برخی افزودنی ها تهیه می شود. این کره فاقد ویتامین های موجود در پنیر بوده و از لحاظ املاحی چون آهن، روی و مس فقیر است.
البته این کره خواص تغذیه ای روغن های گیاهی را داراست ولی به دلیل فرآیندهای حرارتی تا حدود زیادی از ریزمغذی هایش کاسته می شود. به همین دلیل برای آن که این محصول را از نظر تغذیه ای مشابه کره لبنی کنند با افزودن ویتامین هایی چون A و D آن را غنی و با افزودن طعم دهنده و مواد رنگی، طعم و مزه مخصوص کره را در آن ایجاد می کنند.
می تواند مضر باشد اگر...
کره به دلیل طعم لذیذی که دارد، در بسیاری از غذاها مورد استفاده قرار می گیرد و کمتر کسی پیدا می شود که رابطه خوبی با کره نداشته باشد. با این وجود، نباید فرموش کرد که مصرف بیش از حد این ماده برای سلامتی انسان مضر است.
اسیدهای چرب اشباع موجود در کره، کلسترول بد خون را بالا می برد و کلسترول اضافی با رسوب در عروق بدن باعث تنگی شریان ها شده و خونرسانی به اعضای بدن را مختل می کند. همین دلایل باعث شد که چند وقتی مارگارین حسابی برای خودش طرفدار دست و پا کند و تولیدکننده های مارگارین، آن را به عنوان جایگزین تبلیغ کنند.
مارگارین برعکس آنچه تصور می شود، کم کالری یا فاقد انرژی نیست. مارگارین معمولی مانند کره لبنی حاوی 80 درصد چربی بوده و از نظر تولید میزان انرژی هیچ تفاوتی با کره ندارد. تنها تفاوت این دو محصول در نوع چربی گیاهی و حیوانی آنهاست.
هر دو نوع چربی در هر گرم حاوی 9 کالری انرژی هستند. کره حیوانی از شیر تازه گاو تهیه می شود و 82 درصد چربی، 16 درصد آب و 2 درصد املاح شیر در آن موجود است، بنابراین اگر به کلسترول بالا مبتلا هستید این کره را فراموش کنید.
مواد غذایی مناسب برای خوردن صبحانه
زیره و میخک؛ ضد سردی برنج
معروف است که ما ایرانی ها به دلیل انکه در بیشتر وعده های هفتگی مان از برنج استفاده می کنیم در غالب موارد طبعی سرد داریم. برنج از جمله مواد غذایی است که طبعی سرد دارد به همین دلیل است که بسیاری از خانواده های قدیمی به ویژه در مناطق جنوب ایران و عشایر عرب زبان هنگام تهیه برنج از زیره، گل میخک، فلفل هندی یا هر سه این ادویه ها استفاده می کنند.
مصرف این ادویه ها هم طعم و عطر خوبی به برنج می دهد و هم سردی آن را خنثی می کند. اضافه کردن این ادویه ها به برنج افرادی که مزاج سرد و تر دارند توصیه می شود، چرا که ما در بیشتر وعده های غذایی مان علاوه بر برنج از سالاد، ماست، گوشت مرغ و گاه استفاده می کنیم که همگی آنها طبعی سرد دارند و کمتر به این موضوع توجه داریم که باید مصلح هر یک از این خوراکی ها را در کنارش مصرف کنیم.
اگر این موضوع را مدیریت نکنیم با مصرف این خوراکی های سرد مزاج دچار عوارضی مانند درد مفاصل، کاهش میزان انرژی بدن، نفخ، سوءهاضمه و خستگی مفرط می شویم.
سماق و هضم بهتر گوشت قرمز
مردم از زمان های قدیم سماق را یکی از بهترین چاشنی ها برای کباب می دانستند و امکان نداشت برای تهیه وعده غذایی شان از گوشت قرمز استفاده کنند و از سماق به عنوان ادویه استفاده نکنند. از دیدگاه درمانگران طب سنتی سماق به دلیل خاصیت صفرابری که دارد بهترین اثر را در هضم بهتر گوشت قرمز به ویژه گوشت گوسفند دارد.
مصرف سماق به همراه کباب علاوه بر آنکه به ترشح بهتر اسید معده کمک کرده و روند هضم و جذب مواد غذایی را بهتر می کند موجب زبر شدن پرزهای معده شده و هضم مکانیکی دستگاه گوارش را بیشتر می کند. از طرفی اگر سماق و کباب با هم مصرف شود موجب تعادل طبع غذا می شود، چرا که کبابی که با گوشت قرمز به ویژه گوشت گوسفند تهیه شده طبع سرد دارد و پاشیدن سماق روی آن به تعدیل این سردی کمک می کند.
گلپر؛ ادویه ضد نفخ
درمانگران طب سنتی توصیه زیادی درباره مصرف باقلا و عدسی با گلپر دارند، چون وقتی باقلا و عدسی با گلپر خورده شود از میزان نفاخی آنها کاسته می شود، بنابراین افرادی که با مصرف این گونه خوراکی ها دچار نفخ و دل دردهای ناشی از آن می شوند، می توانند با اضافه کردن این ادویه خوشبو و خوش طعم هم نفاخی باقلا و عدس را کنترل کنند و هم طبع سرد آنها را تعدیل کرده و یک غذای بدون عارضه مصرف کنند.
ماهی را با زیتون پرورده بخورید
بسیاری از مادربزرگ ها وقتی خوراک ماهی درست می کنند از سسی استفاده می کنند که در آن گردو، رب انار، سیر یا ادویه ۷ گیاه وجود دارد. این ادویه ها و چاشنی ها نه تنها طعم و عطر و مزه ماهی را بهتر می کند بلکه طبع سرد و مرطوب ماهی را نیز تعدیل می کند.
البته توجه داشته باشید که ماهی های جنوب در مقایسه با ماهی های شمال طبع گرم تری دارند اما به هر حال هر دو نوع ماهی جزء خوراکی هایی محسوب می شوند که طبع سرد دارند، بنابراین خوردن رب انار، سیر، گردو و زیتون پرورده با این نوع خوراکی ها توصیه می شود و البته مصرف سیر ترشی در کنار ماهی از همه مناسب تر است چرا که سیر ترشی طبعی گرم و خشک دارد و وقتی در کنار ماهی که طبعی سرد و مرطوب دارد خورده شود، گزینه بسیار مناسبی است.
دوغ را با گل سرخ بخورید
حتماً دیده اید که در بسیاری از رستوران های سنتی دوغ را با نعناع یا گل سرخ سرو می کنند. دوغ از انجا که مانند ماست قابض است تاثیر زیادی در ابتلا به خشکی مزاج یا یبوست دارد. برای برطرف کردن این مشکل یک راه ساده وجود دارد و آن افزودن گل سرخ به دوغ است.
از آنجا که گل سرخ موجب لینت مزاج می شود و ماست خاصیت قابضی دارد مصرف این دو به صورت همزمان قابض بودن ماست را خنثی می کند و فرد یک نوشیدنی معتدل را می نوشد بدون آنکه نگران عوارض جانبی و بعدی آن باشد.
چرا روی نان کنجد می پاشند
در زمان های قدیم نانواها وقتی از خمیر نان چانه می گرفتند و آن را پهن می کردند به میزان کافی روی خمیر تخم خشخاش می ریختند و نان را با آن می پختند. این خشخاش که روی نان با حرارت آماده می شد نه تنها در درمان خارش پوست موثر بود بلکه به عنوان یک ماده طبیعی می توانست به تعدیل مزاج گرم کمک کند.
البته مصرف این نان در زمان های گذشته بیشتر توصیه می شد چرا که مردم در آن زمان از گردو، کشمش و خشکبار در طور روز زیاد استفاده می کردند و مصرف نانی که خشخاش رویش پاشیده شده بود به آنها کمک می کرد حرارت و گرمای ناشی از خوردن این تنقلات را تا حدی کنترل کنند، ضمن آنکه مصرف تخم خشخاش روی نان موجب افزایش آرامش افراد می شد.
اما امروز دانه های کنجد جایگزین تخم خشخاش شده است. این دانه ها که سرشار از کلسیم است، می تواند کلسیم مورد نیاز بدن را تامین کند. اگرچه این کنجدی که امروز روی نان ها می پاشند بیشتر جنبه تزئینی دارد و باید مقدار آن بیشتر باشد.
حتماً گردو و کشمش در ماست بریزید
ماست یکی دیگر از خوراکی هایی است که طبعی سرد دارد به همین دلیل در زمان گذشته ماست را به صورت چکیده مصرف می کردند و آب و رطوبت آن را می گرفتند. اما امروز مردم در زندگی شهرنشینی کمتر به ماست چکیده دسترسی دارند و از ماست های معمولی استفاده می کنند و غالباً هر روز در وعده ناهار و شام با غذای شان ماست می خورند، بنابراین این گروه حتماً باید به ماست شان موسیر و گردو و کشمش اضافه کنند .
تا سرما و رطوبت ماست با این چاشنی ها برطرف شود. دقت داشته باشید که مصرف ماست به تنهایی به دلیل اسیدی که در آن وجود دارد موجب خرد شدن مفاصل و استخوان ها می شود و دردهای مفصلی را به ویژه در فصل پاییز و زمستان به همراه دارد.
چرا باید مربا و عسل را با کره خورد
نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که برای جذب چربی های مفید در بدن به حامل احتیاج است که نقش این حامل را مواد و خوراکی های شیرین به خوبی ایفا می کنند. بدن برای جذب چربی های مفید و محلول در خود که حاوی ویتامین های E، D، A، F است نیاز به خوراکی های شیرین دارد، بنابراین در شرایطی که نیاز به جذب چربی مفید از طریق مصرف کره در وعده صبحانه دارید بهتر است کره را با مربا، مارمالاد یا عسل میل کنید.
این شیوه به جذب چربی مورد نیاز بدن کمک می کند، بنابراین اگر فردی لاغر است و می خواهد به افزایش وزن خود کمک کند بهتر است بعد از خوردن غذاهایی که چربی مفید دارند شیره انگور، عسل یا دسرهای شیرین بخورد.
البته باید مراقب بود که مصرف مواد شیرین بعد از خوردن غذای چرب یا به همراه کره موجب افزایش وزن می شود و افراد دارای اضافه وزن از خوردن آن پرهیز کنند اما مراقب باشید که این مواد را به کلی از برنامه و رژیم غذایی تان حذف نکنید زیرا عدم دریافت چربی کافی موجب ابتلا به شب کوری، ریزش مو و خشکی پوست می شود.
بهترین چاشنی حلیم
یکی از بهترین چاشنی ها و مصلح ها برای غذایی مانند حلیم که در گروه غذاهای سنگین قرار می گیرد دارچین است.
دارچین از چند جهت توصیه شده تا با خوراکی مانند حلیم مصرف شود. حلیم چون غذایی خمیری شکل است و این گونه غذاها در معده زیاد توقف دارند و روند هضم و جذب آنها بسیار کند انجام می شود با اضافه کردن ادویه ای مثل دارچین مصرف کننده می تواند به بهبود سرعت هضم و جذب این غذا کمک کند.
علاوه بر حلیم، عدس پلو نیز در گروه غذاهایی قرار می گیرد که اضافه کردن کشمش و دارچین به آن بسیار کمک کننده است. عدس علاوه بر طبع سردی که دارد مصرف بیش از اندازه آن می تواند بی حالی و افسردگی را نیز به همراه داشته باشد که برای کنترل این حالت بهترین روش اضافه کردن ادویه است.
ترکیب ضد سم
بسیاری از ما بر اثر عادت و آموزش هایی که نسل به نسل از مادران مان گرفتیم می دانیم که کاهو را باید با سکنجبین بخوریم اما تعداد کمی از ما می دانیم که چرا باید این دو را در کنار هم بخوریم.
به اعتقاد درمانگران طب سنتی مصرف کاهو در کنار سکنجبین علاوه بر درمان خارش و ترک های پوستی به بهبود رنگ زرد ناشی از افزایش صفرا در بدن کمک می کند. افرادی که میزان صفراوی تجمع یافته در بدن شان زیاد است و گرمای بدن شان بالاست با مصرف کاهو و سکنجبین می توانند این گرمی را کنترل کنند و صفراوی مازاد بدن را دفع می کنند. خوردن کاهو و سکنجبین می تواند به مرور خشکی و عصبانیت فرد گرم مزاج را کاهش دهد و حتی بر حالات روحی او نیز اثر بگذارد.
به تخم مرغ تان این ادویه را بزنید
اگر اهل نیمرو و خوردن برای وعده صبحانه در جمع خانواده هستید فراموش نکنید که بهتر است تخم مرغ به خصوص نیمرو را با فلفل قرمز آن هم فلفل قرمز تازه میل کنید یا اگر برای تهیه غذا یا وعده غذایی تان از تخم مرغ استفاده می کنید حتماً به عنوان چاشنی از فلفل قرمز استفاده کنید چرا که تخم مرغ از جمله غذاهایی است که هضم سنگینی دارد و دستگاه گوارش برای هضم آن انرژی بیشتری را باید صرف کند، بنابراین اضافه کردن فلفل قرمز به هضم بهتر تخم مرغ کمک می کند.
خیالتان راحت؛ مارگارین اصلا کره نیست!
تفاوت بین کره و مارگارین در ترکیب اسیدهای چرب آنها است. کره حاوی کلسترول است که نمایانگر اجزای تشکیل دهنده با منشأ حیوانی است در حالی که مارگارین به طور عمده حاوی چربی های گیاهی است. از طرف دیگر در مارگارین، مقدار اسیدهای چرب ضروری یعنی اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه به مراتب بیشتر است.
اگرچه گروهی معتقدند مارگارین جانشین سالم و بی خطر برای کره به حساب می آید اما برخی از متخصصان تغذیه معتقدند که ماده ای در مارگارین وجود دارد که می تواند سلامت انسان را به خطر بیندازد.
این مشکل هنگامی نمایان می شود که بخواهیم مارگارین را مانند کره به صورت جامد درآوریم. مارگارین ها انواع مختلفی دارند و در صورتی که نوع خوب مارگارین – که همان نوع مایع آن است – استفاده شود، به مراتب از کره بهتر است؛ در غیر این صورت شما کاملا ضرر کرده اید زیرا علاوه بر آن که سلامت تان را به خطر انداخته اید، خودتان را نیز از مزه خوش کره محروم کرده اید.