علاقه بازدیدکننده به محصولاتی که به نمایش گذاشته می شود طی چند سال
گذشته افزایش یافته است بنابراین اهمیت آن در به یادماندنی شدن غرفه افزایش می
یابد.
این امر دو معنا دارد:
(1) تقاضای بازار همیشه فاکتور کلیدی در جلب
توجه برای هر شرکتی محسوب می شود
(بازدیدکنندگان به دلایل خاص از نمایشگاه دیدن می کنند و نه به خاطر تماشای ویترینها) و
(2) شرکتها باید قبل از نمایشگاه آگاهی از محصول/شناخت براند را ایجاد کنند تا حداکثر علاقه به محصولات نمایشی خود را ایجاد نمایند.
علاقه به محصول تابع ماهیت مخاطب نمایشگاه و نوع و تجهیزات نمایشگاهی است که شرکت در آن حضور
می یابد. بنابراین فاکتوری است که غرفه دار نمی تواند کاملا کنترلش کند.
نمایش محصول
پرزنتیش
فاکتور بعدی در ماندگاری غرفه در ذهن نمایشاتی است که در غرفه انجام می شود (43%) و پرزنتیشن ها (26).
این تحقیق توصیه می کند که این نمایشات تا حد ممکن به صورت مکرر انجام شوند تا عرضه و معرفی به حداکثر برسد.
مثلا اگر یک پرزنتیشن چهار بار در ساعت ارایه شود تاثیرگذاری آن چهار برابر نمایشی است که تنها هر یک ساعت انجام می شود.
نمایشات محصول هنگامی ارایه می شوند که بیش از پنج یا شش نفر برای
دیدن و شنیدن حضور دارند. در یک پرزنتیشن غیررسمی کمتر از 5 نفر حضور دارند.
هر چند این نمایشات ترافیک چندانی در غرفه ایجاد نمی کنند اما به کارکنان غرفه این امکان را می دهد تا با مشتریان احتمالی صحبت کنند و از این رو به مرحله فروش برسند.
معرفی محصول الزاما و به تنهایی ماندگاری در ذهن را ایجاد نمی کند اما
می تواند آگاهی و شناخت شرکت و علاقه به محصول را در محل ایجاد می کند و
بنابراین روشنگر الزامات نقشه غرفه ای و غرفه سازی است که می تواند از هر یک از عوامل به شیوه ای منسجم بهره برداری کند.
قدرت نمایشات و پرزنتیشن های محصول برای ماندگاری در ذهن اثبات کننده این مطلب است که تاثیر کلی نمایش فعال بسیار بیشتر از نمایش ایستا است.
بار دیگر هزینه تهیه و اجرا پرزنتیشن یا نمایشات باید در مقابل ROI بالقوه سنجیده شود