بهترین روش تمیز کردن قابلمه و ماهیتابه‌ها

چه بخواهیم و چه نخواهیم ته قابلمه و ماهیتابه‌هایمان به مرور زمان لک می‌شوند. بر اثر تماس مستقیم شعله با کف ظروف، چربی‌های حاصل از پخت و پز می‌سوزند و روی قابلمه‌ها و ماهی‌تابه‌ها لک به جای می‌گذارند. گاهی نیز غذا در سرویس قابلمه یا ماهیتابه می‌‌سوزد و به ته آن می‌چسبد.

اما این جای نگرانی ندارد، چرا که راه‌های متعددی وجود دارند که می‌توانید از شر این لک‌ها رهایی یافته و ظروف خود را دوباره تمیز و براق کنید.

چند نکته کلی:

• زمانی که می‌خواهید آشپزی کنید، ابتدا با شعله کم ظرف مورد نظر را گرم کنید تا به گرمای دلخواه برسد. به هیچ عنوان از همان ابتدا شعله را زیاد نکنید زیرا علاوه بر لک کردن ظرف، سطح نچسب آن نیز آسیب می‌بیند.

• سعی کنید از شعله پخش کن برای زیر قابلمه و ماهیتابه استفاده کنید.

•از کفگیر و ملاقه چوبی و یا پلاستیکی برای هم زدن غذا استفاده کنید. کفگیر و ملاقه استیل باعث خش انداختن روی سطوح نچسب می‌شود.

•  اگر سیم ظرفشویی در منزل نداشتید، یک تکه فویل آلومینیومی را مچاله کنید و با آن کف ظروفتان را بسابید. خوبی این فویل‌ها این است که مثل سیم ظرفشویی ناخن و پوست دست را اذیت نمی‌کند.

• به هیچ عنوان سرویس قابلمه ها و ماهیتابه‌ها را درون ماشین ظرفشویی قرار ندهید، به خصوص اگر چدنی باشند. کف ماهیتابه و قابلمه‌ها احتیاج دارند که حتما با اسفنج یا اسکاچ نرم شسته شوند.

• اگر غذا به کف ظرف چسبیده است برای یکی دو ساعت در آن آب بریزید تا خیس بخورد. اگر باز هم کنده نشد، درون آن آب ریخته و روی شعله ملایم قرار دهید تا به جوش بیاید. آب جوش تمام غذاهای چسبیده را از کف ظرف جدا می‌کند.

سس کچاب

برای ظروفی که کف آنها مسی است، سس کچاپ و یا رب گوجه فرنگی یک پاک کننده عالی است. کف ظرف خود را با سس یا رب بپوشانید و اجازه دهید به مدت 30 دقیقه بماند. اسیدهای موجود در این مواد با لکه‌‌ها واکنش نشان داده و آنها را از بین می‌برد. پس از نیم ساعت با اسکاچ خوب کف ظرف را بشویید و آب بکشید و خشک کنید. این روش برای تمیز کردن ظروف استیل و چدن کارآمد نیست.

بیکینگ سودا

بیکینگ سودا را از فروشگاه‌های مواد شیرینی پزی خریداری کنید. 2 قاشق غذاخوری بیکینگ سودا را در ظرفی ریخته و با آب مخلوط کنید. سپس اسکاچ را در محلول فرو کرده و با آن به جنگ چربی‌ها بروید! می‌توانید سرکه سفید را هم به این محلول اضافه کنید.

لیمو

لیمو یک پاک کننده طبیعی معجزه‌آسا است. لیمو را از وسط ببرید و ته ظروف خود بمالید و سپس با یک اسکاچ نرم روی آن بکشید تا لک‌ها را از بین ببرد. از لیمو برای ضدعفونی کردن سینک ظرفشویی نیز می‌توانید استفاده کنید.

نمک و سرکه سفید

ترکیب نمک و سرکه سفید برای از بین بردن لک‌های ناشی از سوختن غذا مناسب است. در ظرف سوخته شده آب بریزید و سپس روی لک‌ها 2 قاشق غذاخوری نمک و سرکه ریخته و روی شعله ملایم گاز قرار دهید تا آب به جوش بیاید. بعد زیر آن را خاموش کنید و اجازه دهید یک شب تا صبح بماند. بعد از آن با اسکاچ ظرف را شسته و از پاک شدن لک‌ها لذت ببرید.

وایتکس

برای از بین بردن لک ظروف لعابی، 1 قاشق چایخوری وایکتس را در 600 میلی‌لیتر آب حل کرده و روی لک‌ها بریزید و اجازه دهید به مدت 2 ساعت بماند. پس از 2 ساعت ظرف را خوب بشویید و با اسکاچ نرم لک‌ها را از بین ببرید. مراقب باشید این محلول بیشتر از 2 ساعت روی ظرف نماند زیرا وایتکس آن را خراب می‌کند.

 نمک دریایی و آرد

4/1 پیمانه نمک دریایی، 4/1 پیمانه آرد سفید و سرکه سفید را با هم مخلوط کرده و خمیر به دست آمده را با اسکاچ نرم روی ظروف مسی و برنجی بکشید تا براق شوند. سپس با آب و صابون شسته و خشک کنید.

پوست لیمو

اگر رنگ ظروف آلومینیومی شما رفته است بهتر است پوست لیمو (یا ریواس و یا گوجه فرنگی) را با آب درون آن بجوشانید تا ظرف دوباره درخشندگی خود را بازیابد.

آب و صابون

برای از بین بردن لک‌های ظروف استیل، یک برس نه چندان زبر برداشته و در محلول آب گرم و صابون رنده شده و آب لیمو فرو کنید و روی لک‌ها بکشید. سپس با آب شسته و خشک کنید. مراقب باشید روی ظرف خش نیفتد.

ظرف ها؛ تعیین تکلیف در طب سنتی

سوال خیلی ساده است:

در چه ظرفی غذا بپزیم و بخوریم تا سالم تر باشیم؟

امّا اهل فن با گفتار مغشوش و متناقض خود، مردم را دچار سرگردانی کرده اند. دراین مقاله سعی شده تا در عین ایجاز، تکلیف، روشن شود.

معیارهای اصلی

سه مساله مهم در انتخاب ظرف غذا باید مدنظر قرار گیرد:

1- فعل و انفعال مادّی ظرف  و سرویس قابلمه و غذا: ظرفی که برای طبخ یا نگهداری مواد غذایی به کار می­ رود یا نباید با مواد غذائی وارد فعل و انفعال گردد(مثل ظروف شیشه ای) یا دارای فعل و انفعالی مثبت باشد؛

یعنی موادی که از ظرف به داخل غذا منتشر می شوند نه تنها مضر به احوال بدن نباشند، بلکه مفید فایده نیز باشند.

2- توزیع حرارتی: ظرف باید این توانایی را داشته باشد که هنگام پخت، حرارت را به طور یکنواخت و ملایم در غذا توزیع کند تا کیفیت غذای حاصله، مطلوب و همسان باشد.

3- نظافت: ظرف باید این قابلیت را داشته باشد که به راحتی از آلودگی های غذاها پاکیزه شود.

طبیعتا موارد دیگری همچون صرفه اقتصادی، در دسترس بودن، مسائل فرهنگی و ... نیز در انتخاب ظروف مناسب تاثیرگزار خواهند بود.

الف- ظروف فلزّی

زمانی انسان از سنگ به عنوان ظرفی برای پختن و نگهداری غذا استفاده می کرد.

 از زمانی که فلز، کشف و به زندگی انسان وارد شد، استفاده از ظروف فلزی نیز برای پخت، نگهداری و مصرف غذا آغاز شد.

این ظروف به دلیل انتقال مناسب حرارت، عدم شکنندگی و همچنین مقاومت در مقابل صدمه و ضربه، بسیار مورد استفاده  هستند. انتقال سریع حرارت در این گونه ظروف، موجب پخت سریع و کامل مواد غذایی می شود.

 استفاده از ظروف فلزی و سرویس قابلمه  معمول در مایکروویو خطرناک است و منجر به جرقه های شدید و انفجار خواهد شد؛ اگرچه امروزه، ظروف فلزی مناسب این قبیل دستگاه ها نیز به بازار عرضه شده اند.

 در بین این ظروف، انواع آهنی برای پخت مناسب ترین هستند؛ زیرا که با وارد کردن آهن یونیزه به غذا، ارزش غذایی آن را می افزایند و  ضرری نیز برای مصرف کنندگان ایجاد نمی کنند.

آهن و چدن در طب سنتی

ظروف آهنی در طب سنتی مورد تایید هستند:

«بباید دانست که بهترین ظروف او سرویس قابلمه ز براى طبخ غذا، طلایى و نقره ‏اى و مسى تازه قلعى جید و یا حدیدى تازه جید نموده‏ است که پاک شسته و نظیف باشد.» [1]

«و کذا مطبوخ‏ فى‏ قدر الحدید مقوّى‏ مثانه‏ و اعضاى‏ تناسل‏ است‏ و موجب‏ نعوظ»[2]

اما نکته مهم در مورد ظروف آهنی، سرعت زنگ زدگی آنهاست ولذا توصیه اطبای قدیم آن است که یا مکررا زنگ زدایی شوند یا با قلع، اندود شوند:

«باید دانست که هر ظرفى که جیّد الجوهر است طبخ طعام در آن مستحسن است و آن اناى ذهبى است و فضّى و بعد آن اناى حدیدى، خاصه که در غسل وى مبالغه همى کنند و زنگ بستن ندهند و آن را به قلعى اندودن مانع از زنگ بستن است.»[3]

امروزه برای رفع مشکل زنگ زدگی این ظروف، معمول این است که از یکی از آلیاژهای آن یعنی چدن استفاده شود.

چدن، آلیاژی مرکب از آهن، کربن و سیلیسیم است که ضد سایش، مقاوم به خوردگی و مقاوم در برابر حرارت است.

چدن، رسانای حرارتی ضعیفی به شمار می رود اما حرارت را در خود نگه داشته؛ آنرا به طور یکنواخت پخش می کند. رنگ این ظروف از بین نمی‌‌رود؛ زنگ نمی‌‌زنند و طعم و عطر غذا را حفظ می‌ کنند.

کارشناسان اعتقاد دارند که ظروف چدن واقعی هیچگونه یونی وارد غذا نمی‌کنند. اگر این گونه باشد، آثار طبّی مترتّب بر استفاده از ظروف آهنی که در بالا به آنها اشاره کردیم، شامل ظروف چدنی نمی شود

 ولی به همین دلیل که دارای کنش و واکنش منفی با غذا نیستند، ظروف مطلوبی محسوب می شوند.

ولی اگر استفاده از ظروف چدنی، موجب افزایش میزان یون های آهن در غذای مصرفی شود و با عنایت به این که کمبود آهن، مساله ای بسیار شایع در دنیای امروزی است، استفاده از این ظروف می تواند مفیدتر هم باشد؛ اما باید توجّه داشت که:

1- ظروف چدنی اصل، کمیاب و گران هستند.

2- این ظروف سنگینند و استفاده از آنها آسان نیست.

3- بسیاری از ظروفی و سرویس قابلمه  که به نام ظروف چدنی عرضه می شوند، در حقیقت آلومینیوم فشرده هستند که با فرآیند ریخته گری تهیه می گردند.

 این فرآیند موجب افزایش مقاومت و نیز افزایش جرم حجمی و در نتیجه سنگین شدن این ظروف می گردد.

این ظروف به صورت بدون پوشش و یا لعاب در بازار مصرف به ندرت یافت می شوند و اغلب دارای پوشش تفلون می باشند.

4- یک راه برای تشخیص چدنی بودن ظرف این است که رنگ این ظروفی به سمت مشکی است؛ آهن ربا به آنها می چسبد و اگر با نیروی زیاد یا از ارتفاع بلند به زمین بیفتند،  می شکنند(نه این که قر یا له شوند.)

5- در ظروف چدنی جدید، نوعی اندود سرامیک به کار می­رود که براساس اطلاعات فعلی ما، این گونه ظروف نچسب ضمن داشتن امتیازات ظروف چدنی، مضرات ظروف تفلونی را نیز ندارند. گرانی قیمت این ظروف از جنبه­ های منفی کاربرد آنهاست.

6- قبل از استفاده از این ظروف باید چند دقیقه‌ای آنها را روی حرارت بگذارید تا گرم شوند. برای آن که از گرم شدن کافی ظرف مطمئن شوید، می‌توانید قطره‌ای آب داخل آن بریزید و اگر به سرعت تبخیر شد، یعنی ظرف گرم شده است.

 7- برای شست‌وشوی چدن از ابر استفاده کنید چراکه سیم ظرفشویی باعث خراشیدگی و آسیب آن می‌شود.

8- بعد از اتمام پخت، ماده غذایی را از درون ظروف چدنی خارج کنید تا اکسید نشود. در ضمن در ظروف چدنی فاقد روکش، نباید مواد اسیدی مثل آبلیمو یا سس گوجه‌فرنگی ریخت.

طراحی ست اوراق اداری Official Stationery

ست اوراق اداری به مجموعه ای از کاغذهایی که در امور اداری و پرسنلی یک کمپانی یا سازمان جهت فعالیت های رسمی یا غیر رسمی، استفاده می گردد،گفته می شود.

ست اداری معرف و هویت سازمانی و استند فروشگاهی  هر مجموعه است.

از آنجا که به دلیل زیبایی شناختی و هماهنگی هرچه بیشتر آن سازمان یا برند، بهتراست این اوراق به یکدیگر شبیه و متناسب با هم طراحی و چاپ گردند، به همین دلیل به آنها اصطلاحا "ست اوراق" گفته می شود.

ست اوراق اداری معمولا شامل موارد زیر می باشد :

* سربرگ (Letter head) جهت مکاتبه و نگارش نامه های اداری و رسمی

* کارت ویزیتBusiness card) ) جهت معرفی شغل و ارائه راه های تماس با کمپانی یا سازمان

* پاکت نامه (Envelope) جهت ارسال مکاتبات یا رد و بدل کردن قراردادها و…

* برگه یادداشت Note ) )جهت یادداشت های غیر رسمی که معمولا از پرت کاغذ در چاپ اوراق بدست می آید.

البته موارد دیگری نیز مانند فلش کارت ها، کارت های اعتباری، کارت های پرسنلی، فاکتور، فولدر یا پوشه و ... وجود دارد که در مجموعه اوراق اداری آورده می شوند، اما به دلیل عمومی نبودن آنها زیاد به آن ها پرداخته نمی گردد.

مزایای طراحی ست اداری

- مکاتبات حرفه ای و مناسب تاثیر بسزایی در رونق کسب و کار هر شرکتی می تواند داشته باشد و طراحی حرفه ای ست اداری باعث افزایش این تاثیر در طرف مقابل می شود.بنابراین ست اداری مناسب یک سرمایه گذاری مطمئن در امر بازاریابی می باشد.

- ممکن است اولین برخورد یک مشتری با شما بواسطه سربرگ ، پاکت نامه و یا کارت ویزیت شما باشد و بدیهی است که اولین برداشت مشتری از شما بسیار مهم است.

- حتی اگر مشتریان قدیمی نیز دارید باز لازم است که ست اداری خود را با طراحی و چاپ ظریف و قدرتمند انتخاب نمایید چرا که داشتن ست اداری با ظاهری منسجم و زیبا ،هویت شرکت شما را در ذهن مشتریان و دوستانتان ثبات می بخشد.

 اصول طراحی ست اوراق اداری طراحی اوراق نوعی صفحه آرایی محسوب می شود که بایستی مجموعه عناصر تشکیل دهنده آن در یک ترکیب بندی پرجاذبه گرد هم جمع شوند.

 تیتر، آرم، مطلب، تصویر و نشان ها و علائم دیگر باید هرکدام در جای خود قرار گرفته و ایفای نقش کنند تا موضوع و یا کالای معرفی شده به سرعت و به خوبی شناخته شود. اوراق اداری باید دارای مشخصات زیر باشد:

- جذابیت (در بین طرح ها، رنگ ها، نوشته ها، سریعا خودنمایی کند.)

- مطالب آن خوانا و سریع الانتقال در استند فروشگاهی باشد.

- عنوان یا تیتر آن جاذبه لازم را برای پیگیری دیگر اطلاعات داشته باشد.

- موضوع آن به سادگی فهمیده شود

نیو استند

تفلون برای همیشه

با وجود شواهد و دلایل متعدد علمی در مورد سرطان‌زا و کشنده بودن استفاده از ظروف تفلون، همراه با ارتباط ماده اصلی آن یعنی پیفوا با کم‌خونی و اختلالات مغزی نوزادان، هنوز هم ابر شرکت‌های تولیدکننده این ظروف ودولت‌ها حاضر به حذف این محصولات از بازارها نیستند. البته مواد سمی مورد استفاده در ظروف تفلون حتی در آب‌های مناطق هم جوار با کارخانجات صنعتی تولیدکننده نیز مشاهده شده است.

 نویسنده در ادامه با یادآوری مطالعاتی که حاکی از وجود 455 ماده شیمیایی مختلف سمی در بدن انسان‌های کنونی است، خاطرنشان می‌کند که با توجه به انکار این یافته‌ها از سوی دولت‌ها، اصولاً تفاوتی نمی‌کند که این شواهد تا چه حد اطمینان‌آور و قابل اتکا باشند. لذا با تداوم شرایط فعلی، ما برای همیشه با تفلون همراه خواهیم بود!

پت شرودر نماینده کنگره هنگامی که در سال 1984 میلادی درحال درست کردن نیمرو بود، یکی از معروف‌ترین استعاره‌های سیاسی دوران ما را مطرح کرد. توصیف وی از رونالد ریگان به عنوان «رییس‌جمهور تفلون» بعدها به تونی بلر و دان جان گوتی نیز اطلاق شد.

البته ما می‌توانیم برای رسانه‌هایی که با وجود دلایل علمی متعدد، هنوز هم علاقه‌ای به اعلام حقایق ندارند، از این استعاره استفاده کنیم. اما تفلون و سرویس قابلمه تفلون چیست؟

تفلون خاصیت ضدچسبندگی خود را به دلیل وجود یک ماده شیمیایی سمی و مقاوم به نام «پیفوا» ویا «اسید پرفلورو کتانویک» به دست آورده است. این ماده که در هزاران محصول نظیر ظروف آشپزی تا پیژامه‌های کودکان و فنجان‌های قهوه مسافرتی استفاده می‌شود، براساس اعلام کمیسیون علمی سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده، سرطان‌زا می‌باشد. این ماده در بدن دلفین‌هایی که در سواحل فلوریدا خودکشی کردند و همچنین خرس‌های قطبی هم مشاهده شده است. همچنین مطالعات انجام شده نشانگر وجود این ماده در بدن تقریباً همه آمریکایی‌ها وحتی نوزادان است. (همچنین شواهدی وجود دارد که نشانگر ارتباط این ماده با کم‌وزنی و اختلالات مغزی در نوزادان می‌باشد.) این ماده بسیار مقاوم است و برخلاف تبلیغات شرکت «دوپونت» که اعلام می‌کند، محصولاتش به راحتی پاک می‌شوند، باید گفت که حذف این ماده از زندگی ما تقریباً غیرممکن شده است!

البته شرکت دوپونت، همواره بیش از آنچه ما می‌دانیم، در مورد آثار این ماده آگاهی داشته است. چرا که به عنوان مثال، دوسال قبل، این ماده باعث شد که دوپونت مبلغ 5/16 میلیون دلار به دلیل مخفی کردن مطالعات نشان‌دهنده ارتباط پیفوا و ابتلا به بیماری‌هایی نظیر سرطان، ناهنجاری‌های مادرزادی و آسیب به کبد در مصرف‌کنندگان، جریمه شود. همچنین مدیران این شرکت به دلیل مخفی کردن آثار زیانبار مواد مورد استفاده در ساخت محصولاتشان بر سلامت کارکنان، مورد تعقیب قضایی قرار گرفته‌اند. اما باز هم این شرکت اعلام نموده که تا سال 2015 میلادی، همچنان به استفاده از پیفوا ادامه خواهد داد.

عصر تفلون از سال 1938 میلادی آغاز گردید، هنگامی که کارشناسان شرکت دوپونت توانستند به این ماده دست یابند. شش سال بعد هم امتیاز تجاری این محصول توسط آنها به ثبت رسید. در دهه شصت میلادی و همزمان با رواج استفاده از این ظروف، در تبلیغات گسترده شرکت دوپونت از این محصول به عنوان «بهترین دوست کدبانوی خانه» یاد می‌شد. هم اینک نیز ظروف تفلون و سایر محصولات ساخته شده از پیفوا، یک میلیارد دلار از 29 میلیارد دلار درآمد سالانه این شرکت را تشکیل می‌دهند.

البته از خانواده تفلون در ساخت محصولاتی دیگر نظیر مواد پاک‌کننده دست شویی‌ها و فرش هم استفاده می‌شود. علاوه بر وجود پیفوا در فرش‌ها و زیراندازهایمان، در کاغذهای بسته‌بندی پیتزا، کیسه‌های آماده کردن ذرت در میکروفر و سایر مواد استفاده شده در بسته‌بندی مواد غذایی هم از «زونیل» که پس از مدتی به پیفوا تبدیل می‌گردد، استفاده می‌شود. لذا رفته رفته و برای همیشه، بدن‌های ما حاوی این ماده خواهد بود.

باید خاطرنشان نمود که در سال‌های اخیر، مجموعه‌ای از اعضای خانواده پیفوا در منابع آبی مناطق مختلف آمریکا که در جوار کارخانجات ساخت ظروف تفلون قرار دارند، یافت شده است. گسترش این آلودگی‌ها آنچنان زیاد بوده که حتی در مطالعات مربوط به نمونه‌گیری خون کارکنان شرکت تری‌ام (3M)، در هر دو گروه آزمون و گروه کنترل (که از میان نمونه‌های به اصطلاح پاک بانک‌های خون سایر مناطق آمریکا تهیه شده بود)، پژوهشگران با این ماده روبه‌رو شده‌اند. لذا از سال 2000 میلادی، شرکت تری‌ام استفاده از پیفوا را متوقف نمود.

آمار ارایه شده تجاری حاکی از آن است که ظروف نچسب، 70 % کل بازار ظروف آشپزی را در اختیار دارند. نکته مورد توجه این است که علی‌رغم همه گزارش‌ها و هشدارهای منتشر شده در رسانه‌ها، فروش این کالاها با تغییر محسوسی روبه‌رو نبوده است.

ظروف تفلون علاوه بر دارا بودن مواد شیمیایی مضر، پس از گرم شدن نیز 14 گاز سمی مختلف و پیفوا را به همراه ذراتی کوچک را انتشار می‌دهد که 16 مطالعه صورت گرفته در 50 سال اخیر نشانگر سرطان‌زایی و سمی بودن این مواد می‌باشد. گفتنی است که گاز متصاعد شده از ظروف تفلون پس از 500 درجه سانتی‌گراد حرارت، به مرگ پرندگان منجر می‌شود. در دمای 660 درجه نیز به مرگ انسان‌ها خواهد انجامید. به علاوه، بررسی‌های انجام شده حاکی از آن است که در دمای پخت و پز عادی هم چند ماده شیمیایی سمی از این ظروف انتشار می‌یابد. هرچند سازندگان این ظروف از ارایه هشدارهای لازم نسبت به گرم کردن غذا در این ظروف در دمای بیش از 500 درجه، هیچ اقدامی نمی‌نمایند. البته با توجه به اینکه بدن‌های همه ما با توجه به وجود 455 ماده شیمیایی مختلف در آن به طور متوسط، به یک انبار مواد صنعتی و خطرناک تبدیل گردیده، شاید این سکوت معنادار، چندان هم عجیب نباشد. موادی که طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها، آفت‌کش‌ها، حشره‌کش‌ها و آلاینده‌های صنعتی را تشکیل می‌دهند.

البته در مخفی کردن حقایق مربوط به کالاهای تولیدی، شرکت دوپونت تنها نیست، چرا که به گزارش نشریه «ساینتیفیک آمریکن» بسیاری از ابر شرکت‌ها نظیر شرکت‌های سیگارسازی، به انکار نتایج علمی عادت کرده‌اند. اتفاقی که هم اینک درمورد گرمایش جهانی نیز قابل مشاهده است؛ لذا تفاوتی ندارد که دلایل و شواهد ارایه شده تا چه حد اطمینان‌آور و قابل اتکا باشند، چرا که این شرکت‌ها از همه روش‌های ممکن برای انکار این نتایج استفاده می‌کنند.

باید یادآوری نمود که به دنبال تصویب قانون کنترل موادسمی در سال 1976 میلادی (که البته با کمک و حمایت این شرکت‌ها نیز انجام گردید)، شرکت‌ها در استفاده از مواد شیمیایی نیازی به آزمون سمی بودن و یا عدم سمی بودن این مواد ندارند. بدین ترتیب، تنها پس از بروز آثار زیان‌بار و تایید علمی آنها، شرکت‌ها باید فرمول ساخت محصولات خویش را در جهت حفظ محیط زیست و سلامت انسان‌ها تغییر دهند؛ اما شرکت دوپونتدر برابر این وضعیت اسفبار چه اقداماتی نموده است؟ چاپ تبلیغات پرهزینه یک صفحه‌ای در روزنامه‌های پرمخاطب آمریکا با این عنوان: «پوشش‌های نچسب تفلون، ایمن هستند.»

همچنین آنها در نشریه «زنان کارگر»، تصویر زنی را به چاپ رسانده بودند که علی‌رغم شواهد گوناگون مبنی بر وجود مواد سمی در بدن کارگران این شرکت مدعی بود که «کارکنان دوپونت از توانایی‌ها و مهارت‌هایشان در جهت فراهم آوردن یک زندگی سالم‌تر، ایمن‌تر و بهتر بهره می‌گیرند.»

سرپوش نهادن بر واقعیات از سوی ابر شرکت‌ها، همچنان ادامه دارد. ابرشرکت‌ها به ما دروغ می‌گویند؛ البته ما هم با دروغ‌های کوچکی که به خود می‌گوییم، با آنها همراهی می‌نماییم. چراکه مطمیناً پذیرفتن ادعاهای مدیران ابرشرکت‌ها در مورد ایمن بودن تولیداتشان، در مقایسه با عملکرد ما در مصرف این محصولات، سهولت و راحتی بیشتری را برای ما به همراه دارد. حتی کارگران این شرکت هم عادت کرده‌اند که خود را فریب دهند؛ چرا که به عنوان مثال، به یکی از کارگران دوپونت گفته شده بود که پیفوای یافت شده در بدن کارگران، در بدن خرس‌های قطبی هم یافت گردیده است. لذا علی‌رغم قول مدیران این شرکت در مورد کاستن تدریجی از حجم این مواد شیمیایی در تولیداتشان، همچنان و تقریباً تا همیشه، ما باید به زندگی با میلیون‌ها پوند از این مواد شیمیایی سمی و خطرناک عادت کنیم. موادی که در محیط زیست و بدن‌های کودکانمان همچنان وجود خواهد داشت. البته انکار، نادیده‌انگاری و تفکرات غیرواقعی، موضوعات جدیدی نیستند؛ اما باید همه ما بپذیریم که تفلون و سرویس قابلمه تفلون برای همیشه همراه ما خواهد بو